Tuesday, October 13, 2009

Pagsubok

Minsan dumadating sa buhay ng tao ang isang pagsubok. Pinapahintulutan ng Diyos na may makilala at makasalamuha na mga taong hindi marunong magpahalaga sa mga nararamdaman ng kapwa nila. Yun iba ay ngyayabang, naninisi at nanglalait. Minsan naicip ko bakit kelangan makilala pa sila. Marahil ito ay sa dahilan din na sila ang ngtuturo sa atin upang hindi tayo maging katulad nila. Sana ay marealize nila na mali ang mga gawain na ganon. Baka dumating ang araw na bumalik sa kanila ang pinaggagawa nila sa iba ika nga "karma." Salamat sa kanila khit nasasaktan nila ang ating damdamin sapagkat sila ang humuhubog satin para maging mabuting tao.- YELO

Monday, October 5, 2009

Lifebook 2009

LIFEBOOK 2009
Health:

1. Drink plenty of water
2. Eat breakfast like a king / queen, lunch like a prince / princess and dinner like a beggar
3. Eat more foods that grow on trees and plants, and eat less food that is manufactured in plants
4. Live with the 3 E's -- Energy, Enthusiasm, and Empathy
5. Make time for prayer
6. Play more games
7. Read more books than you did in 2008
8. Sit in silence for at least 10 minutes each day
9. Sleep for 7 hours
10. Take a 10-30 minutes walk every day ---- and while you walk, smile

Personality:
11. Don't compare your life to others'. You have no idea what their journey is all about.
12. Don't have negative thoughts or things you cannot control. Instead invest your energy in the positive present moment
13. Don't over do ; keep your limits
14. Don't take yourself so seriously ; no one else does
15. Don't waste your precious energy on gossip
16. Dream more while you are awake
17. Envy is a waste of time. You already have all you need..
18. Forget issues of the past. Don't remind your partner with his/her mistakes of the past. That will ruin your present happiness.
19. Life is too short to waste time hating anyone. Don't hate others.
20. Make peace with your past so it won't spoil the present
21. No one is in charge of your happiness except you
22. Realize that life is a school and you are here to learn. Problems are simply part of the curriculum that appear and fade away like algebra class but the lessons you learn will last a lifetime.
23. Smile and laugh more
24. You don't have to win every argument. Agree to disagree.

Community:
25. Call your family often
26. Each day give something good to others
27. Forgive everyone for everything
28. Spend time with people over the age of 70 & under the age of 6
29. Try to make at least three people smile each day
30. What other people think of you is none of your business
31. Your job won't take care of you when you are sick. Your family and friends will. Stay in touch.

Life:
32. Do the right things
33. Get rid of anything that isn't useful, beautiful or joyful
34. GOD heals everything
35. However good or bad a situation is, it will change
36. No matter how you feel, get up, dress up and show up
37. The best is yet to come
38. When you awake alive in the morning, thank GOD for it
39. Your Inner most is always happy. So, be happy.

Last but not the least :

40. Do forward this to everyone you care about .

Thanking GOD


Dear God,
I want to thank You for what You have already done.
I am not going to wait until
I see results or receive rewards;
I am thanking You right now.
I am not going to wait until I feel better or things look better;
I am thanking You right now.
I am not going to wait until people say they are sorry or until they stop talking about me;
I am thanking You right now.
I am not going to wait until the pain in my body disappears ;
I am thanking You right now.
I am not going to wait until my financial situation improves;
I am going to thank You right now.
I am not going to wait until the children are asleep and the house is quiet;
I am going to thank You right now.
I am not going to wait until I get promoted at work or until I get the job;
I am going to thank You right now.
I am not going to wait until I understand every experience in my life that has caused me pain or grief;
I am thanking You right now.
I am not going to wait until the journey gets easier or the challenges are removed; I am thanking You right now.
I am thanking You because I am alive.
I am thanking You because I made it through the day's difficulties.
I am thanking You because I have walked around the obstacles.
I am thanking You because I have the ability and the opportunity to do more
and do better.
I'm thanking You FATHER because , YOU haven't given up on me.
I thank You through Your Son Christ Jesus, My Savior, Lord and Head. Amen.

Buhay Sa Inglatera


Ang pagkain na masarap gawa ng aking mother in law.
Hindi ko maintindihan parang masaya dahil kapiling ko na ang aking mahal sa buhay. Namatagal na naming inaasam na magkasama. Malungkot dahil malayo na ako sa aking pamilya at mga sistahood. Ngayon lang naka pagpost dahil para ding na frozen ang mind sa sobrang lamig hahaha. Iba ang buhay dito mas masaya ang pinas. Mabuhay ang ss at ang Pilipinas

Saturday, September 12, 2009

para kay yebe ang gabing ito at sa ss team



para sa isang prinsesa ng ss team....yebe, para sa iyo ang gabing ito hanggang bukas....sigurado kami hindi mo malilimutan ang araw na ito at dadalhin mo itong hanggang sa Inglatera:) mabuhay ang lahat!

~ niyelo ~

Wednesday, September 9, 2009

To Everyone


To all the people who’ve been part of my life, my family, relatives, friends, lovers (naks), enemies (meron ba?), colleagues, bosses, teachers, etc., thank you all for teaching me the true meaning and lessons of life. I would have never appreciated and enjoyed life this much without the experiences I’ve had with each one of you. All these experiences, be it good or bad, have taught me to become a better person. I am very grateful to all of you for making me the person I am now. Thank you God for giving me the chance to meet them this lifetime. - YELO

wish ni niyelo


eto ang wish ni niyelo sa buong ss team at sa mga taong makakabasa neto ngayong araw na ito...9.9.9.....mabuhay tayong lahat!

~ niyelo ~

Tuesday, September 8, 2009

saloobin: iba-iba



sa maghapong ito iba-ibang saloobin na mga tao ang na-encounter ni niyelo sa kanyang palasyo...kung saan-saan naggaling ang mga ito at si niyelo ay nasa kanyang palasyo lang nya at nagmumuni-muni kung bakit nga ba iba-iba ang saloobin ng mga tao gaya ng mga:
1. nagmamahal
2. minamahal
3. ayaw magmahal
4. sobrang magmahal
5. bakasyon
6. relasyon sa kaibigan
7. relasyon sa kapitbahay
8. relasyon sa makutunggali
9. saloobin sa trabaho
10. saloobin sa katrabaho
11. saloobin sa katabi...
at marami pang iba....

okay ang buhay hindi ba...ang dami-daming saloobin...biro nyo isang araw lang ito at ganito na ang saloobin na dumapo sa palasyo ni niyelo....

Thanks be to GOD:)

Friday, September 4, 2009

Children before the Mid 90's




First, some of us survived being born to mothers who did not have an OB-Gyne and drank San Miguel Beer while they carried us.While pregnant, they took cold or cough medicine, ate isaw,and didn't worry about diabetes. Then after all that trauma, our baby cribs were made of hard wood covered with lead-based paints, pati na yung walker natin, matigas na kahoy din at wala pang gulong.
We had no soft cushy cribs that play music, no disposable diapers (lampin lang), and when we rode our bikes, we had no helmets, no kneepads , sometimes wala pang preno yung bisikleta. Sa probinsya nga hindi bisikleta yung gawa-gawa lang nina Kuya at tatay na kahoy tas may gulong na apat. As children, we would ride in hot un-airconditioned buses with wooden seats, or cars with no air-conditioning & no seat belts (ngayon lahat may aircon na) Riding on the back of a carabao on a breezy summer day was considered a treat. (ngayon hindi na nakakakita ng kalabaw ang mga bata) We drank water from the garden hose and NOT from a bottle purchased from 711 ( minsan straight from the faucet or poso) We shared one soft drink bottle with four of our friends, and NO ONE actually died from this. Or contacted hepatitis.
We ate rice with star margarine, or bahaw na tinimplahan ng toyo at mantika, drank raw eggs straight from the shell, and drank sofdrinks with real sugar in it (hindi diet coke), but we weren't sick or overweight kasi nga...... WE WERE ALWAYS OUTSIDE PLAYING!!
We would leave home in the morning and play all day, and get back when the streetlights came on.Sarap mag patintero, tumbang preso , habulan at taguan. No one was able to reach us all day ( di uso ang cellphone , walang beepers )except siguro sigaw ng nanay ko. And yes, we were O.K.
We would spend hours building our wooden trolleys (yung bearing ang gulong) or plywood slides out of scraps and then ride down the street , only to find out we forgot the brakes! After hitting the sidewalk or falling into a canal (seweage channel) a few times, we learned to solve the problem ourselves with our bare & dirty hands. Pag may sugat mag dikdik lang ng dahon ng anuman dyan lalo na ang bayabas tapos itapal ayos na ulit. We did not have Playstations, Nintendo's, X-boxes, no video games at all, no 100 channels on cable, no DVD movies, no surround stereo, no IPOD's, no cellphones, no computers, no Internet, no chat rooms, and no Friendsters& facebook. ...... ...WE HAD REAL FRIENDS and we went outside to actually talk and play with them!
We fell out of trees, got cut, broke bones and teeth and there were no stupid lawsuits from these accidents. The only rubbing we get is from our friends with the words..masakit ba ? pero pag galit yung kalaro mo,,,,ang sasabihin sa iyo..beh buti nga !
We played marbles (jolens) in the dirt , washed our hands just a little and ate dirty ice cream & fish balls. we were not afraid of getting germs in our stomachs.
We had to live with homemade guns " gawa sa kahoy, tinali ng rubberband , sumpit , tirador at kung ano ano pa na puedeng makasakitan. .pero masaya pa rin ang lahat. We made up games with sticks (syato), and cans ( tumbang preso )and although we were told they were dangerous, wala naman tayong binulag o napatay.paminsan minsan may nabubukulan lang. We walked, rode bikes, or took tricycles to a friend's house and knocked on the door or rang the bell, or just yelled for them to jump out the window!
Mini basketball teams had tryouts and not everyone made the team. Those who didn't pass had to learn to deal with the disappointment. Wala yang mga childhood depression at damaged self esteem ek-ek na yan. Ang pikon, talo.
Ang magulang ay nandoon lang para tignan kung ayos lang ang mga bata, hindi para makialam at
Ang magulang ay nandoon lang para tignan kung ayos lang ang mga bata, hindi para makialam at makipag-away sa ibang parents.
That generation of ours has produced some of the best risk-takers, problem solvers, creative thinkers and successful professionals ever! They are the CEO's, Engineers, Doctors and Military Generals of today.
The past 50 years have been an explosion of innovation and new ideas.
We had failure, success, and responsibility. We learned from our mistakes the hard way.
You might want to share this with others who've had the luck to grow up as real kids. We were lucky indeed.
And if you like, forward it to your kids too, so they will know how brave their parents were.
It kind of makes you wanna go out and climb a tree, doesn't it?!

The Palawan Experience



My trip to Palawan is very memorable, exciting and enjoying. I did many things here for the first time. From snorkeling; seeing clams, schools of fish, nemo (the clown fish) and dory hehe; touching the corals; swimming with the fishes (almost kissing them because they swim all over us); cruising the famous underground river; jumping to 20-30ft deep ocean wearing only a life jacket; and most memorable of all, wearing 2-piece swim suit hehe.., all of these are first time experiences. But it’s not only these first time experiences which made my trip to Palawan a very pleasant one. It is the company of my friends, their laughter, their happiness, the warmth of their love and friendship that made it all worthwhile. - YELO

I'm Lucky - Niyebe



I'm lucky.
She's not.
I'm lucky because I know of her existence.
She doesn't know I exist.
I'm lucky that because of her I'm learning.
She's not, she thinks everything is just going fine.
I'm lucky that because of her I'm understanding things.
She's not, she doesn't know there are things that needs much understanding.
I'm lucky because she is the reason I'm experiencing so many emotions.
She's not, all she knows is the single emotion of love.
I'm lucky because she's so innocent.
She's not because she's not spared.
I'm lucky because of her I've uncovered jewels in friends.
She's not because she thinks she doesn't need friends yet.
I'm lucky because knowing her I've known how far I can love.
She's not because she feels everything is intact.
I'm lucky because she is the reason my life is changing a course.
She's not because she's staying adrift learning nothing.
I'm lucky, I'm lucky she brought me all these...
I'm lucky friends are flocking me as she innocently hurt me.
I'm lucky that she doesn't know I also exist.
Otherwise, she's lucky while I'm in grief.
I'm lucky indeed.

Thursday, September 3, 2009

mga ibang aral sa pagkakaibigan ~ nothing to sorry...



may isang kaibigan si niyelo na naging pasyente niya (in a way)...lagi-lagi na lang nyang sinabihan itong tao na ito sa mga katagang natutunan din ni niyelo sa ibang mga natapagturo:

1. nothing to sorry about..give yourself a chance to flow
2. give yourself a chance to evolve
3. a chance to forgive
4. a chance to accept forgiveness from within
5. like i said nothing to sorry about.....i'm just here and always for our friendship.....

la lang gusto ko lang i-share itong mga words na ito sa mga sistahs kasi frienship din nabuo ang grupo na ito...
~ niyelo

Passport!


Passport is our entry to other countries without it our life will only be in our own country it is very important especially if you wish to travel around the world. I remember the day when the group went to Germany and I wasn't able to join them because my passport is in process for renewal. Another we wish to travel again with the sisterhood again I can't decide because I'm waiting for my passport to be release in the British Embassy. Passport brings us to any part of the world and of course the VISA is our entry to there territory. NO VISA NO ENTRY too. Before getting the visa you have to prepare physically, mentally, emotionally and spiritually. You might have it or better luck next time. It sometimes change your mood especially you've been waiting for so long. That's the feeling but when it's already in your hand with great SUCCESS! the next step is when I'm going to leave or to start my travel? Unless there is one good reason to go. Thinking about travel expenses that is so expensive and where to stay. If the Visa is ready the financial is ready too lol but well that's part of the game. America, England, Switzerland other beautiful country needs our passport and Visa as our entry clearance. Because of this Visa Yebe is so happy because at long last she will be with her husband in the United Kingdom. For Niyebe she will also go back to her husband to have lesson 101 in America. Niyelo just been to Switzerland and Yelo visited Germany. Wow what a great life traveling around the globe. This time the pants will be traveling with us too. Passport and visa are one with out it your life will be the same.
Thanks for the great success and with the help of our Supreme Being and angels for helping us materialized our dream and we all got it!
888 Yebe 888

Ang Kariton


Naalala bigla ni Niyebe ang nakita niya kahapon sa daan. Sa may bangketa sa kahabaan ng EDSA ay may mama nagtutulak ng kariton. Nakasakay sa kariton ay isang ale na sa tingin ni Niyebe ay kanyang asawa. Dahil sa tanawing ito napagtanto ni Niyebe na napaka-simple ng buhay nila. Mahirap man ang kalagayan pero nababanaag mo sa kanilang itsura ang kaligayahan. Ang kaligayahang hindi maipagpa-palit kahit sa ano man.
Ang kariton ay naging sisidlan ng simpleng pamumuhay. Ang mga ngiti sa labi ng mama ay isang pangitain na ang pag-tutulak niya sa simpleng buhay ay may kakambal na saya at tiyaga sa anumang daraanan.
Ang ale naka-angat ang ulo na parang ipinagmamalaki sa mundo na ang kariton na kanyang sinasakyan ay siyang sisidlan ng pagmamahalan. At ang mamang nagtitiyagang magtulak ay ang kanyang kabiyak sa hirap at ginhawa ng buhay.
Naisip ni Niyebe na kung sana ganun din kasimple ang kanyang buhay. Ngunit hindi ito maari sapagkat iba naman ang landas na kanyang tinutulay. Ang ganoong kasimpleng buhay, kung kay Niyebe ay ibinigay malamang siya ay bumigay. Hindi ito naayon sa kanyang klase ng pamumuhay.

Wednesday, September 2, 2009

On Children


~This one is a favorite of Niyebe from Kahlil Gibran. She even memorized it.~

Your children are not your children.
They are the sons and daughters of Life's longing for itself.
They come through you but not from your,
and thought they are with you yet they belong not to you.
You may give them your love but not your thoughts,
for they have their own thoughts.
You may house their bodies but not their souls,
for souls dwell in the house of tomorrow,
which you cannot visit, not even in your dreams.
You may strive to be like them,
but seek not to make them like you.
For life goes not backward nor tarries with yesterday.
you are the bows from which your children as living arrows are sent forth.
The archer sees the mark upon the path of the infinite and
He bends you with His might that His arrow may go swift and far.
Let your bending in the Archer's hand be for gladness;
For even as He loves the arrow that flies,
so He loves also the bow that is stable.

~The Prophet- Kahlil Gibran~

Burned Biscuits (sent by someone else thru email)


Burned Biscuits


When I was a wee ''tike'', my mom liked to make breakfast food for dinner every now and then.



And I remember one night in particular when she had made dinner after a long, hard day at work.



On that evening so long ago, my mom placed a plate of eggs, sausage and extremely burned biscuits in front of my dad. I remember waiting to see if anyone noticed! Yet all my dad did was reach for his biscuit, smile at my mom and ask me how my day was at school. I don't remember what I told him that night, but I do remember watching him smear butter and jelly on that biscuit and eat every bite!



When I got up from the table that evening, I remember hearing my mom apologize to my dad for burning the biscuits. And I'll never forget what he said: "Baby, I love burned biscuits.."



Later that night, I went to kiss Daddy good night and I asked him if he really liked his biscuits burned.



He wrapped me in his arms and said, "Your Momma put in a hard day at work today and she's real tired. And besides - a little burnt biscuit never hurt anyone!"



You know, life is full of imperfect things.....and imperfect people.



What I've learned over the years is that learning to accept each other's faults- and choosing to celebrate each other's differences- is one of the most important keys to creating a healthy, growing, and lasting relationship.



And that's my prayer for you today. That you will learn to take the good, the bad, and the ugly parts of your life and lay them at the feet of God. Because in the end, He's the only One who will be able to give you a relationship where a burnt biscuit isn't a deal-breaker!



We could extend this to any relationship. In fact! Understanding is the base of any relationship, be it a husband-wife, parent-child, siblings, or friendship!




"Don't put the key to your happiness in someone else's pocket! Keep it in your own."

Tuesday, September 1, 2009

change your story

"The only time we suffer is when we believe

a thought that argues with what is."

Byron Katie



Have you ever been in a situation where you

were upset and angry? Now think about that

and answer this question: Why were you

upset?



Be careful with your answer. When you look

at it closely, you'll find that it boils down to

some version of this: someone or something

was a certain way and they should have been

a different way.



Now think about this very carefully. When you

say that someone or something should have

been a different way, you're arguing with reality.



The facts are - it is the way it is. Are you

changing it by being upset? No, you're just

making yourself suffer. You're arguing with

what is.



Your belief that it should have been different

is just a thought. That's all it is. It's the story

you're telling about the situation, and it's not

helping you deal with it, it's just causing you

to suffer.



Would you like to stop suffering? Careful now,

because for some people the honest answer

is No. That's their story about their life.



But if your honest answer is Yes, then here's

the way to end your suffering. Change your

story!



Your new story is simply that it is the way it

is, with no value judgments. Then deal with

it from there.



You're going to have to deal with it anyway,

why not do it in a way that eliminates your

suffering?



Change your story and expect miracles!

~Wes Hopper

Monday, August 31, 2009

pinakamahalagang araw ng isang prinsesa

sa castle ng isang prinsesa ay nagdiwang ang lahat dahil walang trabaho ang mga tao sa loob ng kanyang kaharian bagkus nagpakasaya lamang ang mga ito sa lahat ng sulok neto...kaliwa't kanan ang mga bati ng mga tao sa prinsesa at natutuwa naman ito dahil ramdam nya ang mga magmamahal ng mga tao sa kanya...muli ang prinsesang ito ay nagpapasalamat sa lahat ng mga taong naging bahagi ng kanyang buhay na lalong sumasaya sa araw-araw ng ginawa ng Diyos na Lumikha ng Lahat:) ~ niyelo

Friday, August 28, 2009

You are My Mirror

The world is your mirror.
The good you find in others, is in you too.
The faults you find in others, are your faults as well.
After all, to recognize something you must know it.

The possibilities you see in others, are possible for you as well.
The beauty you see around you, is your beauty.
The world around you is a reflection, a mirror showing you the person you are.

To change your world, you must change yourself.

See the best in others, and you will be your best.
Give to others, and you will give to yourself.
Appreciate beauty, and you will be beautiful.
Admire creativity, and you will be creative.

Love, and you will be loved.
Seek to understand, and you will be understood.
Listen, and your voice will be heard.
Teach, and you will learn.



~Author: Unknown

"two timer"

8:30 ng umaga kanina habang papasok si niyelo sa opisina, may nakasakay siyang isang sales lady ng isang department store sa makati, uniform niya ay kulay lavander & gray (shhhhh)....sa unang sakay ni niyelo,may isang saleslady at lalaki sa tapat ni niyelo sa jeep, etong couple na ito sa tingin ni niyelo eh sobrang "sweet" kasi nga holding sila habang tumatakbo ang jeep, habang nag-uusap sila "sweet moments" ba....sa pang ilang kanto bumaba na yung guy na parang wala lang...kala ko sweet kasi dapat may goodbye kiss pa di ba pero wala lang....sa pangalawang sakay ni niyelo nakasakay pa rin nya yung girl sa bus...pagbaba sa bus, pagtawid sa kanto, habang naglalakad si niyelo papuntang jeepney pa-opisina, nakita na naman niya yung girl na may ka-holding hands/embrace habang naglakad papunta sa mall kung saan siya nagtatrabaho...sa taka ni niyelo este ka-tsismosa ni niyelo talagang hinabol pa nya ng tingin yung girl kung siya nga rin yung girl na may ka-holding hands kanina sa jeep...oh my... na pa OMG lang si niyelo sa na-witness nya...grabe naman pala talaga ang mga ganyan no...goodluck dun sa girl at dun sa mga guys niya:)so mga sistahs....BEWARE:) ~ niyelo

Thursday, August 27, 2009

the 101 topic


serioso si YELO sa 101.
serioso si NIYEBE sa 101.
si YEBE tapos ng seriosohin ang 101.
si NIYELO, serioso lang.
paunahan na nga lang.
meron na ngang pustahan.
hati si YELO at NIYEBE sa mapapanalunan.
Naku payag ba si NIYELO nyan.
baka biglang pumayagpag ng lipad,
talo ang dalawang nilalang.
Naka 101 nga talo naman.
YELO malapit na si NIYEBE,
baka kung matutuloy sa huling linggo ng oktubre
pupuntahan niya ang Niyebo sa tate.
Hehehe
Unahan na lang mag-101.
manalo, matalo parehas lang
basta magka-baby yun naman ang inaasam.
kaya ready, get set go mga sistahs
101 nan na sige unahan.

masayang saloobin


Masaya si yelo sa happenings sa kanyang buhay ngunit meron maliit na bahagi nito ang may bahid ng konting kalungkutan. Marahil ay dahil sa namimiss niya ang kanyang yele. Tulad ng sabi ni Niyebe, mahiwaga ang pag-ibig. Kung minsan ay ito ang ngdidikta ng ating moods at nagiging pananaw sa buhay.

Na-eexcite din si yelo sa kanyang nalalapit na paglalayag sa ibang bayan ng Pilipinas. First time nia kasi makakapunta rito at makakasama pa niya ang kanyang matalik na kaibigan na may isang taon na niyang hindi nakita sa dahilan na ito ay ngtratrabaho sa ibang bansa. Naicip tuloy ni yelo na Masaya din kng makakasama nia ang pamilya at ang mga ka-SS sa isang bakasyon. Sana ay mgkaroon ulit ng pagkakataon na ang grupo nila ay mgkasama sama sa paglalayag sa ibang bansa. :)

Naicip din tuloy ni yelo na gayahin kaya niya ang MGA Captain ng kanilang barko na nangingibang bayan o bansa kasama ang kanilang mga kabiyak. Naicip ni yelo na surpresahin ang kanyang yele na isama ito sa ibang bayan ng silang dalawa lamang. Hehe.. Tulad ng pangako at napagusapan ni yelo at niyebe, naicip ni yelo na dito niya simulan ang kanyang lesson 101. haha

Have a great weekend everyone!

ang paglalakbay sa ibang bayan 2009

dumating na si niyelo sa kanyang paglalakbay mula sa iba't-ibang bayan sa loob ng 2 lingo....okay naman itong lakad nyang 'to...kahit medyo di masyadong game sa ibang lakwatsa ang mga kasama nya ay okay pa rin...parang chance na rin ito to see the "other side of the world"...okay na rin yon kay niyelo kahit na-miss nya ang mga katropa nya sa paglalakbay nyang ito.. ay i-nenjoy na lang nya kasi sayang yung mga chances...naisip lang nya... sigurado mas masaya ang paglalakbay nyang yon kung kasama nga mga katropa nya. ang conclusion ni niyelo sa mga bansang dinalaw nya ngayon ay parang mas gusto nya ang mga bansang ito kesa sa mga bansang nabisita nya nung nakaraang taon...ramdam na ramdam kasi ni niyelo na parang welcome na welcome siya dito...at home kumbaga, kasi na-discover nya na super bait ng mga tao, very accommodating...parang ugali ng pinoy ay nasa kanila....wow, diba ang galing nila at sympre magaling din tayo:) kaya looking forward na bumalik sa bansang ito...:) Thank GOD for these wonderful trips and Thank God for this blog and to all the members:) mabuhay!

Love's Misery


Who ever said that when you fall in love, you will always be happy?

No.

To a certain degree yes there’s happiness, joy and peace. But all the same, to a certain degree, misery.

When he came into my life, I was certain I’ve known him before. He was so familiar.

That’s why I didn’t ask questions. I just went with what life’s bringing me – an old time story. I thought it was forgotten, long gone with the tides of time. Drown away to oblivion never to return.

But I was wrong.

For he came along again with that long lost past. He carried with him the scrolls of time as his evidence. He is the agent. He is my life’s teacher for now.

And he is so shrewd to have appeared in a false pretense. He misted my vision. He used love.

No I refuse to accept that he came in false pretense.

And he never misted my vision. Because I saw him as he is. I saw his flaws and his bests. I have accepted him. There was no doubt about it.

But love was used. I was a prey. To learn a lesson. To move on to a higher evolution.

And though loving him gives me so much misery, I will not sway. I will let time pass us by and will hold on to my belief that everything will fall properly into place. When this time comes, I would have learned my lessons, he would have done his purpose and so we will move on to a new phase, together. Together, yes, I really hope and pray upon the heavens, together.

And so thank you again, Niyebo for coming into my life. You are my unconscious teacher. I promise you I will pass this test because you are a great teacher. And when my graduation day comes, I want you to be there. To share with me the happiness after all the trials and tests. And most of all, to continue one life together.

Wednesday, August 26, 2009

I Love You

Si Emma ang gumawa nito diba and sweet niya xxx super cute ang bata na ito sabi niya na we miss you and see you soon. Hay nakaka miss ang mga bata pinadala ito ni Emma kay Yebe . Mahal na mahal ni Yebe si Emma at Danny pag nag-uusap sila palagi nila tinatanong si Yebe kung ok lang ba siya. Gusto na ni Yebe makapiling si Emma at Danny sigurado maging makulay ang buhay ni Yebe. Abangan ang susunod na kabanata. Nasa opisina si Yebe at walang ginawa kundi magsulat dito para maipahiwatig niya ang kanyang saloobin. Naalala ni Yebe noong bata pa siya na mahilig din siyang magdrawing gaya sa ginawa ni Emma. Naiisip ni Yebe na masaya ang buhay pagbumalik tayo sa pagkabata hindi isip bata kundi ang masayang buhay. Masayahin at walang problema.
888 Yebe 888

xxxx Ang Buhay Ay Mapaglaro xxx


Ang buhay ay mapaglaro. Minsan masaya at minsan naman malungkot. Lahat tayo apiktado pag ito na ang mararamdaman natin. Ang sa buhay ni Yebe ngayon ay parang ganun na nga minsan masaya at meron ding araw na malungkot siya. Ito ay dahil malayo siya sa Yebo at meron din siyang inihintay para makapiling na ang kanyang mahal sa buhay. Kung iisipin isang taon na hindi magkasama medyo malungkot nga ang masaya dun ay palagi silang nagkikita sa internet. Malaki ang tulong nito sa kanilang pagmamahalan. At nalaman din ni Yebe na si Niyebe ay nagkaroon na din ng koniksiyon sa bahay at ito pa bili daw siya ng laptop para sa kanilang pag-iibigan oh diba ang sweet. Minsan hindi natin maintindihan pagdating sa pag-ibig. "If love is blind sabi nila siguro dami ang natamaan. Isa na si Yebe jan lol. Si Yebe medyo nagemote dahil sa sobrang na miss niya ang kanyang Yebo pero wala siyang magagawa kundi magsaya at manatiling matatag dahil ang pagiging malayo sa isa't isa ay isang pagsubok lamang yan. Dahil sa ss diary nagkaroon sigla at pag-asa ang lahat!

*Yebe*

Tuesday, August 25, 2009

Pag-ibig na Bulag


Inuumpisahan ni Niyebe ang pagsulat mula sa isang magandang damdamin. Masaya siya sapagkat nagawa nyang magpatawad at tumanggap ng mga bagay-bagay na sa isang normal na circumstansya, maaring sabihin na isa siyang tanga.
Hindi ba't nasulat na na ang taong umiibig ay nabubulag? Noong wala si Niyebe sa sitwasyong ganito ay hindi nya tinatanggap ang ideyang ito. Ngunit, subalit, datapwat tinamaan siya ng pana ni kupido kasama ata pana ni Robinhood, ang mga mata nya ay namulat sa katotohanan.
Ang katotohanan na ang tao pag hindi umiibig ay kailan man hindi nakikita ang tunay na kulay ng isang tao at dahil dito siya ay nagiging mapang-husga. At kung siya ay umibig na, ang tunay na kulay ng kanyang sinta ay kanyang nakikita. Hindi ito ibig sabihin na sya'y nabulag kundi siya ay namulat sa tunay na lagay ng buhay. Na bawat tao ay makulay. Minsan ang mga kulay na ito ay iba't iba ang "shade" ika nga. At mga kulay na ito minsan ang ay gusto nya minsan naman ay hindi.
Sa sitwasyon ng pag-ibig, ang mga kulay na ito ay sabihin mo mang hindi ka-aya-aya, ito ay natatanggap ng taong nagmamahal. Iniintindi nya. Hindi siya bulag. Siya ay umiibig ng tunay. At ang tunay na pag-ibig, kailan man ay hindi mapang-husga. Hindi ito nagtatanim ng sama ng loob, ng galit at pag-hihiganti. Bagkos ito ay nag-papatawad at umiintindi. Ang mga pagkaka-mali ng sinisinta ay nagiging pamaraan upang siya ay maging mabuting tao. Ang mga pagkaka-mali ng sinisinta ay nagiging pag-susuri sa kanyang sariling pagka-tao.
Ganyan ang pag-intindi ngayon ni Niyebe sa tunay na pag-ibig. Na kahit kailan man hindi ka pwedeng mag-mahal ng tunay ng kakalahati lang. Ni hindi ka rin pwedeng umibig ng tunay na may kondisyones.
Ang pag-ibig ay pag-ibig. Mahirap unawain, mahirap intindihan ngunit kapag ito'y hinayaang maging gabay sa iyong landas ng walang pag-aalinlangan ang tunay na pag-ibig ay makakamtan.
Mula sa kaibuturan ng puso ni Niyebe papunta sa kanyang mga minamahal sa buhay na nasa iba't ibang lebel, na nasa iba't ibang panahon at pagkakataon, nagpapa-salamat siya sa opportunidad na maramdaman, maranasan at makita niya ang tunay na pag-ibig.
Ito'y lalong-lalo na sa kanyang Niyebo.

Wednesday, August 19, 2009

Ang barko, pirata at bangka


Maluwag ng konti ang trabaho ng mga pirata. Nabalitaan ni Niyebe na ang isang kapitan ng barko ay dadaong at hindi muna mag-lalayag ng pansamantala hanggang sa Oktubre. Hindi ata maganda na pangitain ito. Sa mga ibang pirata hindi maganda sapagkat mababantayan ng husto ng dilag na kapitan ang kanilang mga galaw.
Samantala, si Niyebe ay napatingin sa iskedyul at napansin niya na sa mga susunod na araw ay hindi sya gaanong makakapag-sulat sapagkat magiging busy pa din ang kanyang iskedyul. Isisingit na lang nya ang pag-ss. Kailangan nilang mamingwit ng maraming isda para magka-pera. Mabuti na lang ang kanyang amo na kapitan ay kahit ganoon siya ay masipag, yun nga lang damay din si Niyebe sapagkat hindi nakakalakad ang kanyang amo ng walang alalay. Ayun dakilang piratang alalay pala si Niyebe.
Napag-usapan pala ng mga pirata sa barko ni Niyebe ang patungkol kay Hung. Siya ay sa barko na nauuna kaysa barko ni Niyebe. Doon siya sumusweldo pero hindi sya nagtratrabaho. Kulang sa "sensitivity". Siya ay dapat ipadala ng dilag na kapitan sa ibang bayan upang mamingwit duon ng isda pero maraming rason si Hung. Hindi man lang nya naisip na wala na siyang naitutulong sa barkong kanyang pinagsusuwelduhan. Mas gusto niya sa bagong barko na kung saan naandon si Niyebe. Sana naman ay mahiya siya sa nagpapa-sahod sa kanya na barko.
Ang barko na sinasakyan ni Niyebe ay maayos pa naman. Sana ay tumagal pa ito. Pati na rin ang mga bangka na nangaling sa barkong ito na kung saan ang isa ay nakabantay si Yebe.
Mabuhay tayong lahat.

Tuesday, August 18, 2009

19 Agosto 09 SS Diary


Magandang Umaga sa aking ka SS!


Beauty and the Beast si Yebe at Yebo niya ngayon!
Na miss lang niya ang kanyang Yebo
Ibang araw na naman at ganun pa rin ang buhay buliliit. Nagaabang kung kailan aating ang kanyang inaabangan. Sana ito ay mapa sa kamay na ni Yebe. Walang ibang pinagtripan si Yebe kundi ang kanyang Yebo. Hindi lang niya alam kung bakit ganun siya ka sensetibo wala siyang gana makipagusap sa kanyang Yebo dahil ito ay late na pumasok sa skype at si Yebe ay nagaabang. Di niya alam kung bakit ganun siya ka apektado sa situation. Gusto niya sana magpunta sa Pilates class pero ayan nawalan ng gana. 2nd Anibersaryo nila simula nag sila'y nagkakilala. Napansin ni Yebe siya ay napaka emotional sa mga panahon na ito. Parang gusto lang niyang umiyak ng umiyak para matangal ang mga hinanakit niya na hindi niya alam kung ano ang dahilan. Sabagay ito ay panandalian lamang at mawala din ang mga ito. Babalik din ang sigla ang saya at ang galak na makita niya uli ang kanyang Yebo sa skype mamaya. Ayon matulog ang kanyang Yebo na walang I lab yo! at good night pati pag sabi ng hapi anibersary wala din. hay buhay ni Yebe sa araw na ito ay puno ng drama! Maging maayos din ito mamaya. Babalikan ko kayo sa update ni Yebe abangan

Sunday, August 16, 2009

August 17 , 2009 SS Diary


Magandang Umaga ka SS!

Ang bulaklak bigay ng kanyang Yebo galing sa Englatera diba grabeng tamis na pagmamahal! baka lalangamin na ang puso sa sobrang tamis hehehe!

Masaya si Yebe sa araw na ito pagkatapos nagusap sa kaniyang Yebo. Kahit papano nagkaroong pa rin sila ng oras sa isa't-isa mahigit dalawang taon malayo sa Yebo malungkot din pero masaya sa pagkat araw-araw sila naguusap. Naging malapit sila at na develop and tunay na pagmamahal ang Sarap ng makiramdam pag merong isang tao na lubos na nagmamahal sa iyo at yan ang Yebo ( asawa) mo. Meron din ibang pinagkaabalahan si Yebe ang pagattend ng Pilates at Yoga na klase pero ung na nga sa isip niya kung magpatuloy ba siya dito lol Marami na rin siyang mga karamay sa kanyang mission. Ang buhay ay napakaganda kung ito ay mapahalagahan natin. Dapat palagi tayong masaya at magbigay sigla sa lahat lalo na sa buong mundo :-)

Hanggang sa susunod na kabanata... abangan!

Yebe

Friday, August 14, 2009

Mga Nakaraang Pwede Ng Tawanan (Original Posts)


Note: Mga Kasapi slightly edited na to ha kasi eto yung mga una nating SS e medyo nadudulas pa tayo sa mga pangalan
July 22, 2009, Wednesday
Makulimlim....eh siyempre pag may ulap makulimlim na, ngayon pa kaya na may solar eclipse. gusto ko sanang mapanood pero maulap nga saka hindi namin mahanap yung haring araw kasi nasa loob kami ng building.

ngayon narealize ko ang mga bagay-bagay na dati nagbibigay sayo ng saya ay pwedeng sila rin ang magbibigay ng kalungkutan. Yung mga salitang nag sisimula sa S-
Sight/scene, sound, scent, songs, lahat na sila. Nakita ko lang sa picture yung L.A, Pu@# I@#@ hahaha ang sama ng feeling. Tapos narinig ko lang yung isang kantang paulit-ulit na pinapatug-tog nya.....ang pabango.....yung car.....hay naku. dati sila nagbigay ng saya nayon ewan ko na.
Yung last ngang binili nya para sa akin na ferrero at ghirardelli na chocolates nandun sa ulunan ko para lagi kong nakikita...naalala ko siya ng maganda.
Well sana i'll get over this...unscathed ika nga. At sana siya din makabalik "unscathed".
so sulat na and after one year read natin ito uli, and tignan natin what happened na. O di ba ang saya?
Anong motto natin? hahaha
and for the mean time, this is NIYEBE signing out.

July 22, 2009, Miyerkules ng umaga
habang bini~beat ko ang exact time (8:33:01 to 11:05:51 [ maximum visibility 9:43am] as pagasa's time) ng solar eclipse kaninang umaga, imbes na jeepney papuntang coastal sakyan ko, since yun ang regular route ko, would you believe napasakay ako dito sa jeepney papuntang tambo, hehe... na pwede rin naman kaso super duper traffic kasi dadaan pa siya ng paƱaque market, hehe...galing talaga ng timing diba...anyway, thank God at di naman masyadong traffic dun sa nasabing palengke at thank God din at di ko na-beat ang exact time ng eclipse na dapat accoring sa Feng Shui expert eh advisable daw na nasa loob ka ng bahay o opisina during that time...sabi pa nila na di maganda ang energy niya kaya dapat sa loob nga lang...pero buti na lang ang madasalin tayo kahit naabutan ka pa ng kahit na ano eh..safe pa rin .......~ niyelo

ss diary- JULY 22,2009

Wow! ok ito so ang isulat natin kung ano-ano lang ba? pwede insights or experience? freedom to write and express yourself thing. Interesting this will help us to be more aware and grounded. More connected. Di dapat ma miss ang pagsend ng email.
iT SO AMAZING! Na pansin ko ang daming angels everywhere I go I've been noticing same 3 digit # ng car plate #. Pag meron kayong napansin meaning angels have message sa inyo. Kaya enjoy! makita mo ang # anywhere. kaya lang I dont have the meaning of the #s only few I will send it next time kung ano ang meaning if nakakita kayo ng # Ex.111 then angels are communicating.
Maganda ang gising ko with my smiling hubby after we do series of meditation and it works. Buti na lang hindi masyado clear sa dvo or parang hindi aware ang mga tao sa haus about the solar eclipse. Baka total eclipse and nangyari sa heart ni niyebe. pagkatapos ng rain sunshine na yan diba. Let's rejoice everyday! Right now I'm more connecting with the angels co'z I need more enlightenment lalo na sa situation of waiting and going. Still no difinite schedule but I can feel malapit na. So with this diary we can make a book! So it is! it will be a story of friendship, love, adventure, passion etc in all walks of life. In far away place still connected. DREAM KO DIN MAGKAROON NG LIBRO kaya lang di ko alam pano magstart so umpisahan natin and make it HAPPEND! AJA!-Yebe

July 23, 2009 exactly 9:15 am

he2 ako nagugulo, di malaman ang gagawin. madaming 2matakbo sa aking icip. madami gs2ng gwin pero parang laging may nghold back. gs2 kong lumayo, mwala saglit at pumunta sa isang lugar na ako lang mg1 at walang nakakakilala, i want to be invisible khit 1 araw lang para bigyan katahimikan ang aking kalooban. gs2 kong balikan un lighthouse sa ilocos, dun sa tuktok kng san puro hangin lang ang maririnig mo at ang mga hampas ng alon. ang sarap sumigaw, ilabas and galit at sama ng loob, umiyak, tumawa ng walang nakakakita.-Yelo

Ebolusyon-Ang Pinang-galingan at Papuntahan









Ang Ebolusyon ng Samahang Pinangalanang SS Diary

Tulad ng marami, ang isang bagay o pang-yayari na hindi mo kailan man inasahan ay maaring maganap pag-dating sa pag-ibig. Dito nag-umpisa ang samahang ito. Mula sa YM na tumatagal hanggang apat na oras umikot ito at naging ganap na samahan sa Email na kung saan ang mga miyembro ay halos araw-araw na nag-susulat ng kanilang karanasan at nararamdaman, nag-babahagian ng inspirasyon at komento, nag-bibigay payo at ibang kaalaman.Mula sa suliranin sa pag-ibig, ang samahang ito umusbong sa kakaibang samahan. Dito ang pakiramdam ng nag-susulat ay parang may kausap at may nakikinig sa kanyang saloobin. Dito walang tama at mali. Ang importante ay nailalabas ang saloobin. Dito naipapahayag ang opinyon at damdamin ng malaya at walang pag-aalinlangan.

Hanggang sa naisipan ng samahan na gumawa na lang ng blog. At marahil sa darating na bukas uusbong pa din ang samahang ito at magkaroon ng website. Hindi nila alam sapagkat mula sa kawalan ay eto silang lahat. Nawa'y sino man ang maligaw at magbasa dito, inyong marapatin na respetuhin ang nagsulat at naisulat sapagkat iyon at iyon lamang ang dahilan na masayang tinatagaguyod ng mga miyembro ang samahang ito - dahil nirerespeto nila ang opinyon at damdamin na naisulat ng bawat isa.